Annarverkefnið í skólanum.

Við erum búin að fá svokallað Annarverkefni en það er eitt stórt verkefni sem við verðum að vinna í alla önnina og metið í lok hennar. Í byrjun kunnum við ekkert af því sem við eigum að gera en er kennt það í takt við framvindu verkefnisins. Þetta árið er briddað uppá nýúng hér í SDU og verkefnið allt öðruvísi en undanfarin ár. Fyrst áttum við að velja okkur tónlist, skilgreina hana svo ( tilfiningu hennar, lögun, liti, áferð og efni). Því næst áttum við að gera einhverja hluti sem höfðu þessi einkenni sem okkur fanst tónlistin hafa. Næst eigum við að smíða sjálvirkann hlut sem hreifir sig í líkingu við tilfiningu tólistarinnar og nota fyrgreind atriði til þess að tengja hlutinn við tónlistina. Minn hópur sem samanstendur af mér, Guðmundi Íslendingi og Ilonu Pólverja valdi lagið DeSonne með hljómsveitinni Rammstein. Nei, það var ekki mín hugmynd, Ilona valdi lagið. þetta verkefni fellur mjög vel að mér þar sem ég er nátla tónlystarmaur framm í fingurgóma. hér eru svo myndir af laginu ef þannig má að orðikomast. Eins og ég sé lagið fyrir mér í formi.

Seinasta myndin er svo af fyrsta verkefninu mínu í skólanum. lóða saman á rafmagnbretti gismó sem virkar eins og ljósastaur. slekkur á sér í byrtu og svoleiðis.

Vá hvað það er langt síðan ég skrifaði einhvað hér síðast!

Sælt veri fólkið og langt síðan við sáumst seinast. Það er búið að vera nóg að gera hjá okkur Karólinu undannfarið. Bæði búin að vera á þönum í skólunum okkar auk þess að reina að gera okkur heimili. Við erum búin að vera hér í þrjár vikur núna og líka bara bísna vel. Vorum þreitt eftir flutninga en ánægð. . Karólína fékk að sjálfsögðu stærra herbegið, það er með hennar eigin svölum.  Íbúðin er frekar lítil en nógu stór fyrir okkur. Útsínið úr stofunni er ekki af lakari endanum.

Ekki er nú svo að við gerum ekkert annað en fara í skóla og sofa. Það vill nú svo til að vinir okkar Ómar og Árdís eiga garð og í þeim garðinum vaxa epla og plómutré. Til þeirra er oft farið til að hitta dóttur þeirra, leika og tína epli. Við fengum fullann höldupoka af eplum sem við tíndum sjálf. Karólína þurfti að fara upp í stiga til að ná þeim efstu en það var allt í lagi, pabbi hélt honum á meðann.

Hjólreiðatúrarnir eru ófáir. Marga höfum við farið stutta en nu um helgina fórum við einn langann. Hann enduðum við í Katrinalund sem er allmeningstaður í skógarjaðrinum. þar er svo gott að vera að við ákváðum að koma aftur daginn eftir og grilla. Skelli ég hérna nokkrum myndum frá deginum og svæðinu

 og Lína á hjólinu

Ekki er Sonderborg stór borg en þó á hún heimsmet. Stærta krukka í heimi

þessi krukka er í heimsmetabók Guinnes. man ekk hvað hún er stór enn yfir 1,5 tonn á þyngd.

Hér er margt að sjá. Niðri við höfn eru alskonar bátar, við félagarnir erum alltaf að leita að þessum eina og sanna bát fyrir Ómar. Valið stendu á milli þessa tvegja sem stendur. Ákveðinn sjarmi yfir þeim.

Báður glæsilegir enn sitt sínist hverjum. Við hjóluðum í gegnum hverfi ofarlega í bænum um helgina. Það var eins og koma í afintýraland. Hús með stráþaki og ekki eitt heldur heil gata af þeim. Skakkir gluggar og dúkulísu hurðir. Þarna væri gaman að búa.

 Spurning hvernig það sé að slá þakið. heheheheheh

Nóg um það í bili

 

Tarzantré

Hér í Sonderborg er allt fullt af trjám. Þessi stærri, því varla er hægt að segja stóru því þau eru flest stór, eru kölluð Tarzantré. Þetta er ekki leiðinleg náttúra þegar maður er sex. Karólína er alltaf uppí tré eða að spurja hvort hún megi klifra. Skiptir engu hvort hún sé í buxum, kjól eða pilsi. En sem komið er hefur hún ekki lent í vandræðurm í þessu klifri sínu en það hlýtur að  fara að koma að því hjá henni eins og öllum öðrum. Klifra aðeins of hátt. Nokkur góð tré eru við kastalan, allvöru Tarzantré. Þessar myndir eru allar teknar þar. Svo eftir allt klifrið fáum við okkur ís og öl.Rétt svona til að kjæla sig í hitanum. Annars er spáð þrumuveðri í dag svo best er að halda sig inni. Ætla að reina að kíkja niðrí skólann minn á eftir rétt svona til að litast um.

þar til næst. Síja.

Hún dóttir mín.

 

Þetta er hún dóttir mín. Hún fæddist 14.08.08 en ég hef ekki séð hana enþá þar sem það er nokkuð langt á milli okkar. Ekki veit ég hvort er verri tilhugsun, það að eiga nýfætt barn í öðru landi sem maður hefur alldrey séð eða það að ástæðan fyrir því að ég hefur alldrey séð barnir séu ákvarðanir sem ég tók sjálfur. Námið mitt er hér og hér mun ég vera á meðan mentavegurinn er genginn.

Stoltur er ég af minni og elska hana af öllum lífs og sálar kröftum. Ég hugsa að ég gæti ekki verið lánsamari, hún er með tíu fingur og tíu tær. Er skír og athugu, undur fögur og í alla kannta yndisleg. Til stóð að hún fæddist fimmta ágúst, ég planaði utanlands ferð mín þann ellefta en það var ekki nóg. Sú stutta lét bíða eftir sér framm yfir ferðadag minn og gott betur enn það. Ekki veit ég hvenær ég fæ svo hitta hana, hvenær leiðir okkar liggja saman. Heim kem ég um jólin það er víst en hvort mér sé unnt að mæta fyrr verður að ráðast. Til stendur að skíra hana fljótlega og væri gaman að komast þá. Langar mig soldið í framtíðinni að geta sýnt henni myndir af okkur saman þegar hún var skírð.

Myndirnar þessar fékk ég á síðunni hennar Tinnu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bílar

Nú er ég búinn að vera hérna í Danaveldið í rétt rúmlega viku. Það er einnig rétt um vika síðann ég sat í bíl seinast. Allar ferðir mínar hafa verið fyrir minna eigin orku. Mikið fynnur maður nú fyrir því. Ég er þreyttari á kvöldin, fer að sofa um ellefu. Vakna hressari og er orkumeiri um daginn. Sennilega kemst maður bara í gott form á þessu öllu saman.

Laugardagurinn fyrsti

Jæja þá er enn einn dagur að kveldi kominn. Hann byrjuðum við á því að fara í þvottadjobbið og skúruðum af okkur larfana. því næst reikuðum viðrí bæ, fengum okkur ís og Carlsber. Skindilega hringdi síminn. Það var Kristín hjá íslendingafélaginu að láta mig vita að það væri hittingur á Loftinu, félagsheimili íslendingafélagsins, í tilefni af leik Íslendinga og Dana á ólimpíuleikunum. þar sem við lína vorum í nágrenninu skeltum við okkur. Hún lék sér í garðinum með öðrum krökkum meðan við hin fullorðnu horfðum á leikin og skáluðum í öðrum Carlsberg. Eftir að Danir höfðu marið framm jafntefli og lína svitnað á við fjölbragðaglímukappa í sólinni úti röltum við heim í kvöldmat. Klukkann orðin rúmlega sex, heiðskírt úti og rúmlega tuttugu stiga hiti úti. Ég hafði séð auglisyngar um strandparty svo við Karólína ákváðum að skella okkur á ströndina, ekki nema kortersgangur frá okkur þótt við séum inní miðjum bæ. Glampandi sól, apelsínusafi og strönd. Hvað gæti verið betra. Þetta gerir maður ekki á íslandi skal ég seigja þér. Við hittum Birnu og strákana og krakkaskarinn skellti sér í sjóinn að veiða marglitur. Þarna hittum við líka fleyrri íslendina sem voru á leiknum fyrr um daginn. Strax farin að hitta fólk á förnum vegi þetta er ekki stærri borg en það( í gær hitti ég td konu í búð sem ég talaði við í lestinni á leiðinni hingað og mömmu hans Atla félaga míns). Eftir hamagang í sjónum röltum við lína svo sem leið lá heimáleið og er óþafri að segja að hún sofnaði um leið og höfuðið snerti koddann. Ég frétti af því að íslendingafélagið er með fótboltalið sem æfir tvisvar í viku og ætla ég að skella mér næst. það er á mánudaginn. Stutt að fara því það æfit hinumegin við götuna sem við Karólína komum til með að búa í. En gott í bili. farinn af sofa. Ætli það verði ekki bara fleirri æfintýri á morgun.

Fyrsti föstudagurinn

Karólína fór í skólan í morgun. Klukkan ellefu kom ég þangað og við fórum í fyrsta dönsku tíman. Hún fer í tvo klukkutíma á dag í sérstakan bekk þar sem þeim er kennd danska. Að því loknu fórum við heim og dressuðum okkur upp, fórum í pils, settum í okkur fasta flétu (kallinn orðinn svona líka helvíti góður í því). Tókum nokkrar myndir og fórum í stóra búð með næstum öllu. þar fann ég hjól sem ég er að spá í að kasta eign minni á. Hér eru svo þrjár myndir frá afrekum dagsin. Efsta myndin er tekin í skólagarðinum en hinar við tréð á horninu. 

Það sem á daga okkar hefur drifið.

Við fórum í skólann hennar karólínu á miðvikudag. Hittum skólastjórann, spjölluðum heillengi við hann og úr varð að Karólína máti koma morguninn eftir, fimtudagsmorgun. "Spennann var gífurleg og ég varð ær" eins og segir í laginu. Það þurfti nátúrulega að baða þá stuttu og greiða henni. Ég var svo heppinn að sjá hvernig ætti að gera fastafléttu áður enn ég lagði af stað hingað suðreftir. Nú var kominn tími á að prufa sjálfur og getur hver dæmt um árangurinn fyrir sig. Skólinn gékk vel fyrir sig. Við hittum Gitte en hún er kennarinn hennar Karólínu. Verulega viðkunnaleg kona. Lína var svo dugleg að ég fór og skildi hanna eftir í fullri kennslustofu af fólki sem talaði ekki íslensku og hún ekki dönsku.

Svo um eitt leitið sótti ég hana og við fórum í svaka göngutúr. Skoðuðum kastalann, smábátahofnina, ströndina, smábátahofnina, vindmyllu, og margt fleirra. Tíndum skeljar og gerðum margt annað skemtilegt. Í einum garðinum sáum við kanínur tvær á vappi en náðum ekki að komast nálægt þeim. Svo þegar við vorum á heimleið........ þá kom Bambi. Tveir Bambar komu þjótandi útúr skóginum, yfir götuna og inn í skóginn hinumegin. Það var svaka fjör.
þegar dagur var að kveldi kominn var ekki erfit að sofna enda mikið búið að ske og annar spennandi dagur á morgunn því þá byrjum við karólína í dönskukenslu fyrir útlendinga. Sennilega verður hún á undann mér að ná tungumálinu. Gerum  úr þessu keppni.

Þá er að byrja.

Jæja.

Fyrst við Karólína erum komin hingað hinumegin við hafið bláa er ekki seinna vænna en að byrja að blogga eins og annar hver íslendingur. Ferðin hingað gékk stórslisalaust fyrir sig og erum við búin að koma okkur nokkuð þægilega vel fyrir á heimavist innan um unglinga hérna í Sonderborg. Karólína byrjaði í skólanum í morgun og gékk það svona glimrandi.

Frétt dagsins:

Í nótt klukkan 2:26 fæddist stúlkubarn. Móður og barni heilsast vel. Verst að ég gat ekki verið á staðnum.