Það sem á daga okkar hefur drifið.

Við fórum í skólann hennar karólínu á miðvikudag. Hittum skólastjórann, spjölluðum heillengi við hann og úr varð að Karólína máti koma morguninn eftir, fimtudagsmorgun. "Spennann var gífurleg og ég varð ær" eins og segir í laginu. Það þurfti nátúrulega að baða þá stuttu og greiða henni. Ég var svo heppinn að sjá hvernig ætti að gera fastafléttu áður enn ég lagði af stað hingað suðreftir. Nú var kominn tími á að prufa sjálfur og getur hver dæmt um árangurinn fyrir sig. Skólinn gékk vel fyrir sig. Við hittum Gitte en hún er kennarinn hennar Karólínu. Verulega viðkunnaleg kona. Lína var svo dugleg að ég fór og skildi hanna eftir í fullri kennslustofu af fólki sem talaði ekki íslensku og hún ekki dönsku.

Svo um eitt leitið sótti ég hana og við fórum í svaka göngutúr. Skoðuðum kastalann, smábátahofnina, ströndina, smábátahofnina, vindmyllu, og margt fleirra. Tíndum skeljar og gerðum margt annað skemtilegt. Í einum garðinum sáum við kanínur tvær á vappi en náðum ekki að komast nálægt þeim. Svo þegar við vorum á heimleið........ þá kom Bambi. Tveir Bambar komu þjótandi útúr skóginum, yfir götuna og inn í skóginn hinumegin. Það var svaka fjör.
þegar dagur var að kveldi kominn var ekki erfit að sofna enda mikið búið að ske og annar spennandi dagur á morgunn því þá byrjum við karólína í dönskukenslu fyrir útlendinga. Sennilega verður hún á undann mér að ná tungumálinu. Gerum  úr þessu keppni.

Þá er að byrja.

Jæja.

Fyrst við Karólína erum komin hingað hinumegin við hafið bláa er ekki seinna vænna en að byrja að blogga eins og annar hver íslendingur. Ferðin hingað gékk stórslisalaust fyrir sig og erum við búin að koma okkur nokkuð þægilega vel fyrir á heimavist innan um unglinga hérna í Sonderborg. Karólína byrjaði í skólanum í morgun og gékk það svona glimrandi.

Frétt dagsins:

Í nótt klukkan 2:26 fæddist stúlkubarn. Móður og barni heilsast vel. Verst að ég gat ekki verið á staðnum.