Bekkjarmynd

Fékk senda bekkjarmynd frá skólanum hennar Karólínu í dag, föngulegur hópur þetta.

 

Slóðin á myndina í fullum gæðum

Pressa

Þá er þumalskrúfan komin á. Annarverkefnið komið á fullt, eigum að sýna það fyrir skólafélögum, prófessorum, blaðamönnum, útvarpsmönnum og sjónvarpsmönnum um miðjan des. Engin pressa í því neitt bara styttur vinnutími verkefnisins um mánuð. En það hlýtur að reddast. Samkvæmt skipulagi eigum við að fá rafsegla í hendurnar í dag og getum þá væntanlega byrjað að prufa okkur áfram. Ég smíðaði mína fyrstu tölfu í gær, svokallað Philips micro kit controler. Fékk alla íhluti og raðaði samann, lóðaði og bjó til tölfu úr viðnámum, transistorum, kubbum og stöffi. Set mynd af henni inn fljótlega. Þessa tölfu er ég búinn að vera að læra að forrita í haust og kem til með að nota það semeftir er skóla. Hún verður meðal annars notuð til að stýra allri virkni í komandi verkefnum sem lögð verða fyrir okkur.

 

Karólína er orðin ansi sleip í dönskunni þó hún vilji ekki viðurkenna það sjálf, heheh. Ég heiri hana alltaf tala meira og meira við skólafélaga og kennara. Held sveimérþá að það sé ekki langt í að hún fari að tala fyrir okkur í búðum og annað. Mömmusót hefur gert vart við sig og tölum við mikið um Mömmu, Begga og Dagmar litlu systir, hvað það verður gaman að koma heim um jólin og kúra hjá mömmu á Stokkseyrinni enda orðnir heilir 3  mánuðir síðan við komum hingað.

Þessi mynd er sennilega tekin inní Skorradal, að Fitjum. þori nú samt ekki að fara nákvæmlega með það en allavega er svipur með þeim mæðgum.

Best að fara að læra.........

Nýjar myndir:

Héðan úr sonderborg er allt bærilegt að frétta. Kreppann lætur aðeins til sín taka þótt fæstir viðurkenni það, blankheit og geðvonska. Karólína talar orðið soldið dönsku þó svo hún vilji ekki segja mikið við mig, njósnaði um hana í skólanum um daginn og heirði hana eiga heilmikið samtal við skólafélaga sinn á dönsku. Ég er að drukna í verkefnum, pressan að kikka soldið inn.

Við söknum hennar Maríu heil ósköp, prentuðum út myndir af henni og hengdum á veggina okkar til að hafa hana hjá okkur alltaf. Skrítið að sakna mannesku svona mikið án þess að hafa hitt hana í raun. Mikil ósköp sem okkur hlakkar til að knúsa þennann litla prakkara og puðra í bumbuna. Manni verður hreint íllt í hjartanu á því að horfa á þessar myndir hún er svo yndisleg.

En ég setti nokkrar nýjar myndir inn i Nýjar myndir möpuna. Endilega skoðið.